TÜRKMEN MASALI

 

Bir varmış bir yokmuş

Yalan gerçekten çokmuş

Yalanda bir yalanıydı

Serçede pehlivanıydı

Serçeye vurdular palan

Çektiler kırk yerden kolan

Yalan koyuldu çuvala

Payadıldı ser duvara

Bir bacı-kardeş varmış

Günleri çok çok darmış

İkisi niyet ederler

Başka bir ile giderler

Yolda kardeş sussuz olur

Arar su bir punar bulur

Eğilir içsin o sudan

Bacı bağırır korkudan

Bu akrep suyudu içme

Sakın bacından vazgeçme

İçmez sussuz yola düşer

Sussuzluk bağrın deşer

Bulurlar bir başka pınar

Temiz su olduğun sanar

İster pınar suyun içsin

Sussuzluğa bir yol seçsin

Bacı ona engel durur

İçen bundan yılan olur

Bacının sözüne uyar

Tatlı nazik cana kıyar

Az giderler uz giderler

Dere tepe düz giderler

Varırlar ayrı çeşmeye

Kardeş eğilier içmeye

Bacı atılır yerinden

Bir ah çeker çok derinden

İçersen ceylan olursun

Bacını nasıl korursun

Sussuzluk son haddin bulmuş

Sussuzluktan yüzü solmuş

İçti sudan oldu ceyran

Bacı ona oldu hayran

Yorgun olmuştur yoldan

Kader bu ne gelir elden

Dinlenmek için bacı

Buldular bir dut ağacı

Bacı ağaca tırmandı

Yüregi ceyana yandı

Ulu Tanrıya yalvarır

Tanrı onları kurtarır

Bir avcı belirir hemen

Elinde ok ile kemen

Ceyranı uyumuş görür

Yayına okunu koyar

Bacı yürekten bağırır

Vurma avcıyı çağırır

O benim yiğit kardeşim

Hem kardeşim yoldaşım

Avcı bakar hayran kıza

Seherde parlak yıldıza

Kıza çok yalvarır insin

Şehzadeyem derdin dinsin

İner alır eve onu

Evlenmektir bunun sonu

Kız mutluluğa kavuşur

Ceylanla saray dolaşır